REDUVIAE escarum

REDUVIAE escarum

apud Solin. c. 32. Trochilos avis parvula est, ea dum reduvins escarum affectat, os beluae huiusce (crocodili) paulatim scalpit etc. Sunt cibi reliquiae, quae dentibus crocodili adhaeserunt. Sic supra, reduvias conchyliorum, exuvias vel reliquias conchyliorum, τὰ λέιψανα, fragmina conchyliorum dicta Melae, eô locô, quem imitatur Solinus. Proprie autem reduvia est ἡ παρονυχία, cum cutis relinquit ungues, et circa illos sese resolvit. Titinnius, de servo mastigia,

Lassitudo corservûm, reduvia flagri:

In cuius tergo sci. reduviam pellis facit flagrum. Unde et reduviosa, aspera et exstantia, apud Laevium,

Scabra in legendo, reduviosave offendens.

Παρονυχίαι Polluci, quae utrinque exstant in unguibus et praesecantur, Latine reduviae. ut diximus. Hinc reduviae, pro reliquiis et praesegminibus: Escarum minutias dixit Ammianus, ex hoc loco. Vide Salmas. ad Solin. p. 445.